1. «Η Αγάπη έχει πολλές εκφάνσεις» – Philippa Perry, ψυχοθεραπεύτρια
Αντίθετα με εμάς, οι αρχαίοι δεν στρίμωχναν, ποικίλα συναισθήματα που τους δίνουμε την ετικέτα «Αγάπη», στην ίδια λέξη. Είχαν πολλές παραλλαγές, μεταξύ των οποίων οι εξής:
Αντίθετα με εμάς, οι αρχαίοι δεν στρίμωχναν, ποικίλα συναισθήματα που τους δίνουμε την ετικέτα «Αγάπη», στην ίδια λέξη. Είχαν πολλές παραλλαγές, μεταξύ των οποίων οι εξής:
Φιλία, την
οποία αντιλαμβάνονταν ως μια βαθιά αλλά χωρίς σεξουαλική διάσταση,
οικειότητα, ανάμεσα σε στενούς φίλους ή μέλη μιάς οικογένειας ή ως ένα
βαθύ δέσιμο, που σφυρηλατείται ανάμεσα σε στρατιώτες που πολεμούσαν ο
ένας δίπλα στον άλλον στη μάχη.
Το αρχαίο Ρωμαϊκο Ludus πάλι,
περιγράφει ένα πιο παιχνιδιάρικο πάρε-δώσε που συμβαίνει όταν
χαζολογάμε ή φλερτάρουμε. Πράγματι, είναι η ώριμη αγάπη που εξελίσσεται
με το πέρασμα του χρόνου ανάμεσα σε ζευγάρια που βρίσκονται πολύ καιρό
μαζί και περιλαμβάνει αλληλοκατανόηση στην πράξη, αφοσίωση, συμβιβασμούς
και αλληλοκατανόηση.
Αγάπη
για τους αρχαίους, ήταν ένας πιό γενικευμένος όρος και δεν είχε να
κάνει με την αποκλειστικότητα αλλά με ένα πανανθώπινο συναίσθημα που
αφορούσε τους γύρω σου.
Φιλαυτία, είνα
η αγάπη για τον εαυτό σου, που δεν είναι τόσο εγωιστική όσο ακούγεται.
Όπως έλεγε ο Αριστοτέλης ή όπως θα σας πει οποιοσδήποτε ψυχοθεραπευτής,
για να μπορέσεις να νοιαστείς για τους άλλους, πρέπει πρώτα να έχεις
φροντίσει τον εαυτό σου.
Τέλος, και πιθανότατα τελευταίος, αν και προκαλεί τα περισσότερα προβλήματα και επιπλοκές, ο Έρως, έχει
να κάνει με την σεξουαλική έλξη, και το πάθος. Εκτός αν μετεξελιχθεί σε
φιλία η/και πράγμα, ο έρως θα εκφυλιστεί και θα σβήσει μόνος του.
Αγάπη είναι όλα τα παραπάνω. Αλλά
είναι παράλογο και μη μη ρεαλιστικό να έχουμε την προσδοκία να βιώσουμε
και τις έξι εκδοχές της με ένα μόνο πρόσωπο. Γι’ αυτό είναι τόσο
σημαντικά πράγματα η οικογένεια και η κοινωνία.
Η
απάντηση παραμένει ασαφής, εν μέρει διότι η Αγάπη δεν είναι ένα πράγμα.
Αγάπη για τους γονείς, τους συντρόφους, τα παιδιά, την πατρίδα, τον
διπλανό, τον Θεό, κτλ., όλες έχουν διαφορετική υφή.
Κάθε
μια έχει τις παραλλαγές της: Τυφλή, μονόπλευρη, τραγική, σταθερή,
ρευστή, υστερόβουλη, ανολοκλήρωτη, άνευ όρων… Στην καλύτερη πάντως, όλες
οι εκδοχές της είναι μια ευγενής και παθιασμένη δέσμευση, την οποία
καλλιεργούμε και εξελίσουμε, αν και συχνά εμφανίζεται στις ζωές μας
απρόσκλητη.
Γι’
αυτό και είναι κάτι περισσότερο από ένα δυνατό συναίσθημα. Χωρίς την
δέσμευση, είναι μόνο ένας ενθουσιασμός. Χωρίς το πάθος είναι μόνο
εμμονή. Ακόμα και η μεγαλύτερη Αγάπη, χωρίς τα την φροντίσεις και να την
καλλιερήσεις, μαραίνεται και πεθαίνει.
3. «Η
Αγάπη είναι κίνητρο για όλες τις μεγάλες ιστορίες», Jojo Moyes,
συγγραφέας κάτοχος του βραβείου για το Ρομαντικό Μυθιστόρημα της Χρονιάς
Το τι είναι η Αγάπη, εξαρτάται από το
πού βρίσκεσαι σε σχέση με αυτήν.Όταν βρίσκεσαι ασφαλής μέσα της, μπορείς
να την αισθάνεσαι τόσο φυσική και απαραίτητη, όσο τον αέρα – υπάρχεις
μέσα της χωρίς καλά καλά να το προσέχεις. Όταν την στερηθείς, μπορεί να
τη νιώθεις σαν εμμονή. Να σε εξαντλεί, σχεδόν σαν σωματικός πόνος.
Η Αγάπη είναι το κίνητρο για τις
μεγάλες αφηγήσεις. Όχι μόνο για τις ιστορίες με ρομαντική αγάπη, αλλά
και για την αγάπη του γονιού προς το παιδί του, για την αγάπη στην
οικογένεια, στην πατρίδα. Εϊναι το σημείο πριν την ολοκλήρωσή της που
συναρπάζει. Αυτό που σε χωρίζει από την αγάπη, τα εμπόδια που μπαίνουν
ανάμεσά σας. Αυτές τις στιγμές που προσπαθείς να ξεπεράσεις τα εμπόδια,
η Αγάπη είναι τα πάντα.
Πηγή: http://ingossip.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου